Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007

Να μου ζήσω και να με χαίρομαι!


Επειδή όσο περνάει ο καιρός η πιθανότητα να κερδίσω το Όσκαρ και να ευχαριστήσω τη μητέρα μου για το γεγονός ότι με έφερε στον κόσμο μειώνεται, παίρνω το θάρρος να ξεδιπλώσω τη ματαιοδοξία μου σ’ αυτή την προσωπική σελίδα.
Η 7η Δεκεμβρίου προφανώς με σημάδεψε, αφού προστέθηκα και εγώ στο έμψυχο δυναμικό του πλανήτη. Από τότε αναζητώ σημάδια για την σημαντικότητα της ημέρας, τα οποία τα βρήκα εύκολα ελέω wikipedia. Το σημαντικότερο ίσως γεγονός πριν τη γέννηση μου ήταν η επίθεση των Ιαπώνων στο Pearl Harbor το 1941, κάτι που προφανώς δεν θυμάμαι ο ίδιος, γιατί αν το θυμόμουν θα ήμουν γύρω στα 70 και θα είχα μια πιθανότητα να παίρνω σύνταξη, κάτι που τώρα δεν το έχω καθόλου σίγουρο.
Βέβαια το ότι μπήκαν οι Αμερικάνοι στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και το ημερολόγιο έδειχνε 7 Δεκεμβρίου δεν είναι απαραιτήτως κακό, αλλά από τότε τους έχει μείνει κουσούρι και όταν δεν εμπλέκονται σε πολέμους – σπάνια- τους δημιουργούν, για να μην έχουν και τα αεροπλανοφόρα να κάθονται.

Την ίδια ημερομηνία γεννήθηκε και ο Noam Chomsky κάτι που δείχνει την τάση προς την φιλομάθεια, αλλά και την αμφισβήτηση. Επίσης 7 Δεκεμβρίου γεννήθηκε και ο Tom Waits, αγαπημένος μου καλλιτέχνης, αν και η φωνή μου μοιάζει με τη δική του μόνο όταν έχω αρπάξει χοντρή γρίπη και έχω συνταγή από γιατρό για ισχυρά αντιβηχικά.
Άλλη μεγάλη μορφή είναι ο μπασκετμπολίστας Larry Bird. Απ’ αυτόν έχω μια περίεργη εικόνα, αφού τον θυμάμαι με την Dream team στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης, ξαπλωμένο στο παρκέ να μην αντέχει τους πόνους από τη μέση του. Αυτό μου δημιουργεί μερικά ερωτηματικά για την κατάσταση της σπονδυλικής μου στήλης μετά τα 50, αλλά το αντιμετωπίζω με ψυχραιμία.
Τέλος την 7η Νοεμβρίου ήρθε στον κόσμο η πορνοσταρ Chasey Lane, κάτι που δείχνει ότι το είδος μας ή δεν έχει ταμπού στον έρωτα ή ότι έχει ρέψει στη μαλακία.

Κλείνοντας να ευχηθώ στον πλανήτη μακροημέρευση, ευτυχία και ειρήνη!

7 σχόλια:

Xristos είπε...

Εγώ πάντως είμαι σίγουρος ότι ετούτος ο πλανήτης είναι υπερήφανος που σε έχει στο έμψυχο δυναμικό του...
Χρόνια Πολλά λοιπόν, γλυκό δεν βλέπω...

Giannis Kafatos είπε...

επειδή τα υπόλοιπα θα τα πούμε από κοντά, θα σου πω ηλεκτρονικώς μόνο τα παρακάτω:
Να ζήσεις Δημήτρη και χρόνια πολλά,
μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά
αλλά αυτό είναι μάλλον τετριμμένο.
οπότε...
οπότε θα σου πω ως φίλος καρδιακός ότι...
...χαίρομαι που εδώ και τόσα χρόνια μοιραζόμαστε αναμνήσεις γιατί είσαι ο κολλητός μου!
Να σε χαίρομαι και (για να μην ξεχνιόμαστε)...
... να φτάσω κι εγώ τα χρόνια σου!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Δημήτρη μεγαλύτερε κατά 2ημέρες!!!

Ουκ εν τω πολλώ το ευ αλλά πάντα υπάρχει η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Κι επειδή εξ ανάγκης δεν μπορώ να κάνω αλλιώς θα σκύψω το κεφάλι και θα παραδεχτώ ότι κι εγώ περισσότερο από εσένα ανήκω στις εξαιρέσεις. Εν τω πολλώ το ευ!!! Και βεβαίως δε χρειάζομαι καμιά Wikipedia ή άλλη ...παίδεια για να συνδέσω το μέγα γεγονός της δικής μου γέννησης με κάποιο άλλο μέγα γεγονός. Γιατί το έτερο μέγα γεγονός το γνωρίζω καλά. Γεννήθηκα ίδια μέρα με το Θοδωρή Ζαγοράκη (δυστυχώς άλλη χρονολογία αλλά ευλογήσαμε τις εξαιρέσεις). Ποιός Noam Chomsky και ποιός Tom Waits (τον οποίο ομοίως λατρεύω ...ψάχνουν οι επιστήμονες το λόγο). Νίκησα λοιπόν – ως προς τις αντιστοιχίες – στα σημεία.

Λοιπόν Δημήτριε

δεν είχα διαβάσει το κείμενο για “άγνωστο τραγούδι” το έκαμα μόλις τώρα.

το μικρό κορίτσι συνεχίζει να τραγουδά ερήμην μου… όσο απομακρύνομαι τόσο πιο δυνατά ακούω το τραγούδι… αλλά όσο κι αν προσπαθήσω δεν θα μπορέσω να το επαναλάβω ποτέ…

Δεν ξέρω γιατί αλλά οι παραπάνω φράσεις έφεραν στο μυαλό μου στίχους από ποίημα τελευταίας εσοδείας της Κικής Δημουλά - επίσης αγαπημένης.

Τους παραθέτω

Όταν στρώνεις το τραπέζι
πριν καθίσεις
να ελέγχεις σχολαστικά
την αντικρινή σου καρέκλα

άν είναι γερή μήπως τρίζει
μήπως χαλάρωσαν οι εγκοπές
μήπως φαγώθηκαν οι αρμοί
άν υποσκάπτει το σκελετό
σκουλήκι

γιατί εκείνος που δεν κάθεται
γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο βαρύς.

Φιλιά και ξανά ευχές - ποτέ δεν έβλαψαν κανέναν.

microsoult είπε...

Ευχαριστώ για τις ευχές
Xristo
δεν ξέρω ακόμα πως κερνιέται το διαδικτυακό γλυκό!!!
kafatos
ελπίζω- δηλαδή είμαι σίγουρος- ότι θα έχουμε πολλές ευκαιρίες για να δημιουργήσουμε νέες αναμνήσεις.
Νάση
σ' ευχαριστώ για το ποίημα της Δημουλά, που είναι από τις αγαπημένες μου!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

πολύχρωμος κι εντοιχισμένος!
μακάρι να φτάσουμε στα έτη σου, δέσποτα!

Φράνσις είπε...

Εγω στα είπα και στο προηγούμενο, πολυ καλη η ιδεα να δεις τι έγινε γύρω απ΄την ημερομηνια γέννησής σου ή ακριβως σάυτην. Τελειο.Το εχω κανει κι εγώ, μεσα στο κεφαλι μου επι του παρόντος και εχω βρει καρως ενδιαφέροντα πραγματα...ευτυχώς.Τωρα για την κυρια πορνοσταρ, ξερεις ποσοι θα εσφαζαν τον "πελαργό" για να τους ακουμπήσει στον πλανήτη ακριβως μαζι με την κυρία; Δεν ξερω βεβαια αν είχε ενδειξεις απο μικρή!! Θα επαναλάβω την " ευχή εντοιχισμένη κουζίνα" του Σπυρουλη ΄παραπάνω.Αλλα don't worry.Εισαι πιο μικρος υποψιαζομαι κι απο τους δύο μας!Η' δεν είσαι; :)))))).

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι όλα πηγαίνουν πολύ καλά.