Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

Dylan Thomas on my mind...


Η αϋπνία των τελευταίων ημερών δεν δικαιολογείται από τίποτα. Αυτές οι αϋπνίες όμως σε φέρνουν πολλά βράδια κοντά σε παλιά βιβλία, ξεχασμένα βινύλια ή σε ένα παλιό εισιτήριο αεροπλάνου, που έμεινε σοφά κρυμμένο ανάμεσα σε φορολογικές δηλώσεις και κιτρισμένες ειδοποιήσεις τελών κυκλοφορίας.
Προχθές η "ανασκαφή" έφερε στο φως κάποια βινύλια του Louis Tillett, που είμαι σχεδόν βέβαιος ότι χάθηκε κάπου ανάμεσα σε αλκοολούχα αδιέξοδα ή στο απύθμενο βαρέλι της δημιουργικής στειρότητας. Άκουσα ξανά τη δική του εκδοχή του "Do not go gentle into that good night" του Dylan Thomas. Μια από τις χιλιάδες αφορμές για να το ξαναδιαβάσεις

Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.

Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.

Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.

Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.

And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.

Δευτέρα- Παρασκευή 10-12 π.μ. στον RED 96.3


Από τις 21 Ιανουαρίου ο ιδιοκτήτης του blogοκαταστήματος απέκτησε δική του ραδιοφωνική στέγη! Για την ακρίβεια βρίσκεται δύο ώρες περισσότερες στο στούντιο από τις 10 μέχρι τις 12 το πρωί στον RED 96.3! Ανοίξαμε και σας περιμένουμε!

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008

Η μαύρη μας η τύφλα...


Επειδή μας περιμένει βαρύ αθλητικό έτος με Euro, Ολυμπιάδες και αλλά τέτοια πανηγυρικά...

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008

Το κύκνειο- συγγραφικό- άσμα του Ν.Νικολαϊδη


Η πιο αιρετική μορφή του ελληνικού κινηματογράφου, ο Νίκος Νικολαϊδης, έφυγε πρόσφατα, αφήνοντας πίσω του κάποιες σελίδες που σύντομα θα εκδοθούν από τον εκδοτικό οίκο Greekworks. Επιθυμία του συγγραφέα ήταν να προδημοσιευτεί το βιβλίο σε blogs, κάτι που γίνεται εδώ και κάποιες μέρες. Κάντε μια βόλτα στο blog του φίλου Γιάννη Καφάτου, για να πάρετε μια γεύση από το "Μια στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα"

Οι ροζ Κυριακές και λίγος καφές σε σκόνη!


Από τότε που οι κυριακάτικες εφημερίδες αποφάσισαν να μεταμορφωθούν σε σουπερ μάρκετ πρέπει να βρίσκεσαι σε απόλυτη ετοιμότητα από τη στιγμή που θα τις αγοράσεις μέχρι και τη στιγμή που θα τις διαβάσεις (αν τις διαβάσεις). Η πρώτη παγίδα είναι η τιμή. Μόλις σήμερα διαπίστωσα ότι διάφορα κυριακάτικα φύλλα πωλούνται 4 ευρώ και βάλε, γιατί προφανώς το βαρύ πυροβολικό του Hollywood κοστολογεί ακριβότερα. Αλλά τι να κάνεις, η τέχνη κοστίζει.
Μια άλλη καλή λύση θα ήταν να προσφέρουν τσόντες, αλλά αυτό θεωρείται ότι πλήττει την εγκυρότητα του φύλλου. Εναλλακτική λύση είναι να εισάγεις στην ύλη σου φωτογραφίες από το περιζήτητο ροζ βίντεο Ζαχόπουλου, που σε συνδυασμό με το «Μάτια ερμητικά κλειστά» κάνει το «πακέτο» ασυναγώνιστο. Αυτό έκανε σήμερα το «Θέμα» των αγωνιστών, ανένταχτων, ανεξάρτητων, μαχητών δημοσιογράφων που γράφει και πάλι με χρυσά γράμματα νέες σελίδες στην ερευνητική δημοσιογραφία. Ο μόνος κίνδυνος είναι να βλέπεις όλη τη βδομάδα εφιάλτες με την Νικόλ Κίντμαν να χορεύει γυμνή στον καθρέφτη της και ξαφνικά να δέχεται τα φιλιά του παχύσαρκου Ζαχόπουλου ή τον Τομ Κρουζ να κάνει τις φαντασιώσεις του πραγματικότητα με συμβασιούχα του ελληνικού Δημοσίου. Και όλα αυτά στην εξευτελιστική τιμή των 4,25€.
Μεγάλη προσοχή χρειάζεται και στο άνοιγμα των πλαστικών συσκευασιών. Πριν από τα Χριστούγεννα είχα την τραυματική εμπειρία να με περιλούσουν οι νέες γεύσεις του Νες καφέ, που ήταν κρυμμένες ύπουλα σε φακελάκια μέσα στα διαφημιστικά. Βέβαια ο καφές δικαίως προσφέρεται από τις κυριακάτικες εφημερίδες, ώστε να μη σε πάρει ο ύπνος διαβάζοντας τις αναλύσεις των πολιτικών συντακτών.
Ένας ακόμα κίνδυνος είναι τα αρώματα που προσφέρονται μερικές με τα γυναικεία περιοδικά ( που ζυγίζουν 4 κιλά το καθένα), τα οποία μπορεί να σπάσουν κατά τη μεταφορά και εσύ για το επόμενο διήμερο να μυρίζεις σαν να ψεκάστηκες από το σύνολο του προσωπικού του Hondos Center.
Αν καταφέρετε να γλυτώσετε απ’ όλα αυτά, είστε ικανός να επιβιώσετε στη ζούγκλα του κυριακάτικου Τύπου και βάζετε αυτομάτως υποψηφιότητα ως καλεσμένος στην επόμενη εκπομπή του Πρετεντέρη, όπου θα δοθούν πλούσια δώρα σε όποιον καταφέρει να επιβιώσει ανάμεσα Γεράσιμο Γιακουμάτο και τη Λιάνα Κανέλλη

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008

Πάμε ξανά!


Περιμένοντας πρώτα να αγιαστούν τα ύδατα και να λάβω το φως το αληθινό, ξεκούρασα το blogκατάστημα με σχολικές διακοπές που έφτασαν σχεδόν τις δύο εβδομάδες. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα τίποτα συγκλονιστικό δεν συνέβη, εκτός του ότι κυβερνητικά στελέχη έδωσαν άλλο νόημα στο πολιτικό Bungee jumping, ενώ παράλληλα η ταινία του Steven Soderbergh «Sex, lies and videotapes» γίνεται ξανά επίκαιρη στην Ελλάδα μετά από 18 χρόνια. Κατά τ’ άλλα ο χρόνος άλλαξε με το δήμαρχο να βγάζει λόγο στο Σύνταγμα, χωρίς να δίνει σημασία στο ρολόι που έδειχνε ακριβώς 12 και αφού δεν μας έδωσε τη χαρά να μετρήσουμε πανευτυχείς από το 10 προς το 0, συμπεραίνω ότι η Αθήνα έχει παραμείνει στο 2007, αποφεύγοντας αριστοτεχνικά το δίσεκτο 2008.
Από αύριο τα συνεργεία θα αρχίζουν να ξηλώνουν λαμπάκια, αι- Βασίληδες, ταράνδους, σιδεριές που δοκίμασαν την τύχη τους ως χριστουγεννιάτικα δέντρα και ότι μπορεί να θυμίζει Χριστούγεννα. Αν και το ψύχος είναι βαρύ, οι υπάλληλοι των καταστημάτων ασκούνται στη χρήση μυγοσκοτώστρας μέχρι να αρχίσουν οι εκπτώσεις, οι περαστικοί σταματούν και φιλιούνται ανταλλάσσοντας ευχές και κάνοντας μικρούς άτυπους διαγωνισμούς βαρυστομαχιάς από τα γιορτινά τραπέζια, οι επαίτες μετρούν τις εισπράξεις από την πιο αποδοτική περίοδο της χρονιάς, οι οδηγοί προσπαθούν μάταια να ξεκολλήσουν από τα παρμπρίζ τα παλιά σήματα κυκλοφορίας για να κολλήσουν τα καινούργια
Έτσι λοιπόν η χρονιά ξεκινάει και πάλι, όχι στη 1 αλλά στις 8 Ιανουαρίου, μετά του Αι Γιαννιού, όταν ξηλωθεί το Χριστουγεννιάτικο σκηνικό και όταν όλοι ελπίζουν, ακόμα κι αν δεν έχουν εμφανείς λόγους, σε μια νέα αρχή… Καλή χρονιά!