Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

Σάββατο βράδυ - Κυριακή ξημερώματα


Η έξοδος των απελπισμένων της καθημερινότητας, βράδυ Σαββάτου, με δανεικά αυτοκίνητα, ανάμεσα σε φλύαρες κόρνες και φιλοδωρήματα στους παρκαδόρους των πεζοδρομίων.
Οι ψηλοτάκουνες γόβες ακροβατούν στις φθαρμένες δημοτικές πλάκες, πριν επιστρέψουν για εβδομαδιαία ανάπαυση σε σουηδικά έπιπλα με ντιζάιν δυσανάλογο της τιμής τους.
Φορέματα που προσκαλούν μάταια την άνοιξη σε κουρασμένους ώμους προκαλούν αναίτιες στύσεις, κάτω από τζην ξεβαμμένα…
Λίγα μέτρα από τους πάγκους των εφημερίδων, τα αλάρμ των αυτοκινήτων κάνουν γιορτινή την αγορά των DVD που συγκατοικούν αναγκαστικά με έντυπα, στα σελοφάν της εκδοτικής ευημερίας.
Γόπες τσιγάρων στα μαυρισμένα ρείθρα περιμένουν το νυσταγμένο βλέμμα των οδοκαθαριστών το πρωί της Δευτέρας.
Οι πλατείες φωτίζονται από τις πινακίδες των αλυσίδων που πωλούν αποψυγμένες πίτες, τα αντίδοτα στα αλκοολούχα με εικόνες από τα highlands και το Tennessee και περιεχόμενο από συνοικιακά αποστακτήρια.
Τρεις μετανάστες με τα χείλη σφιγμένα περιμένουν το πρώτο λεωφορείο της ημέρας και τραγουδούν από μέσα τους ένα παιδικό τραγούδι, από το οποίο τους χωρίζουν δεκάδες χρόνια και χιλιάδες χιλιόμετρα.
Μια ψηφιακή πινακίδα έξω από φαρμακείο, εναλλάσσει ακούραστα την ώρα με τη θερμοκρασία
Είναι αργά (ή νωρίς;) και αρχίζω να κρυώνω…
«Έχεις τα κλειδιά μαζί σου;»

6 σχόλια:

Γιώργος Χρηστινίδης είπε...

Καλημέρα. Τα Σαββατόβραδα πάντα είχαν ένα διαφορετικό άρωμα από τα υπόλοιπα βράδια, ενίοτε δε, δυσάρεστο. Πάντα όμως:
Ξημερώνει, ξημερώνει Κυριακή
μη μου λυπάσαι.
Είναι όμορφη, είναι όμορφη η ζωή
να το θυμάσαι.

Φράνσις είπε...

Αυτό το "δανεικά αυτοκίνητα" ρε Τζιμ είναι ολη η αλήθεια αυτων των εξόδων..Νεόπτωχοι Α.Ε. Αν κρινω πάντως απ΄το ποστ η παρατηρητικότητά σου ευτυχως δεν αμβλύνθηκε ούτε στόμωσε απ΄τον δηλητηριασμένο αέρα των πασης φύσεως κέντρων, ε; Καλα αυτά τα χοντρόπετσα όντα που φορουσαν τα έξωμα μέσα στον ψόφο, δεν ανατρίχιαζαν; Είδες βρε, δεν ίναι οι γυναικες τοσο ασθενές φύλο οπως αρέσκονται αρκετοι ομόφυλοί σου να μας αποκαλούν.Αφου αντεχουν με τα ανοιξιατικα απο τώρα.Χαιρε και καλη εβδομαδα να εχουμε.(ο συνονόματός σου ,κατά το ήμισυ βγήκε πρόεδρος στην Κύπρο ε;Για να δουμε ποσο αριστερός ειναι ο κύριος).Το νου σου γιατι ακούω φήμες για μεγαλο σεισμό, και το απεύχομαι.)

Ανώνυμος είπε...

Καλή εβδομάδα σε όλους. Λοιπόν Γιώργο Χρηστινίδη "ξημερώνει ξημερώνει Κυριακή να το θυμάσαι" μερικές φορές ακούγεται σαν απειλή. Ειδικά σε σχέση με την προηγούμενη λατρεμένη, μαγική και ήρεμη χιονισμένη Κυριακή η χθεσινή ήταν μια από τα ίδια. Ημέρα που βρίσκουν όλοι να σκουπίσουν με θορυβώδεις σκούπες τα αυτοκίνητά τους κάτω από το παραθύρι μου, κάποιος εξασκείται στο black and decker, σου λέει ευκαιρία σήμερα που καθόμαστε, άλλος τρίβει πατώματα, άσε η γενική καθαριότητα που πρέπει να γίνει Κυριακάτικα αλλά γιατί με τόσο θόρυβο; Κι έρχεται το μεσημέρι! Εδώ σε θέλω φίλε μου. Τώρα αρχίζουν τα ...δύσκολα, ουπς, μπάρμπεκιου στα μπαλκόνια, άντε και σε καμιά αυλή που έχει ξεμείνει. Έλεος. Χιόνι και πάλι χιόνι. Και διαβάζοντας το κείμενο του χαρισματικού κειμενογράφου κου Σούλτα το παζλ συμπληρώνεται κι εμφανίζεται μία άκρως αντιαισθητική εικόνα ενός είδους κοινωνικού βίου. Προσωπικά ανήκω σε άλλο παζλ, αλλά μάλλον το ίδιο χάλια είναι και αυτό. Πάντως η ζωή είναι όμορφη όλες τις μέρες της εβδομάδας, έτσι κι αλλιώς!! Think pink!!!

microsoult είπε...

@γιώργος. Τον τελευταίο καιρό ανακαλύπτω ότι υπάρχουν αρώματα που συνήθως δεν τους δίνουμε τη σημασία που θα έπρεπε. Κάποια Δευτεριάτικα βράδια, κάποια απόγευμα Πέμπτης... Είναι λίγο πιο αδύναμα, αλλά αποφάσισα να μην μπερδεύω τα ασήμαντα με τα αδύναμα

@auburn kate. O συνονόματος μου έχει τις ευχές μου, αλλά μην περιμένεις να κάνει και την επίθεση στα χειμερινά ανάκτορα!

microsoult είπε...

@ ναση. Με τέτοιο μπρίο και φαντασία γιατί δεν ανοίγεις κι εσύ ένα blogοκατάστημα? Όχι ότι δεν είσαι πάντα ευπρόσδεκτη στο δικό μου (αντιθέτως η πόρτα είναι ανοιχτή καθ' εκάστην). Απλώς σου βάζω ιδέες!!!

Ανώνυμος είπε...

Δεν ανοίγω δικό μου blogoκατάστημα (προς το παρόν) γιατί δεν είμαι ανταγωνιστικός τύπος. Δηλαδή τί θα γίνετε εσείς; Κλέφτες; ή πιο επίκαιρα: Εκβιαστές;
Σε ευχαριστώ πάντως