
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας δεν θυμάται άλλη απασχόληση στη ζωή του από εκείνη του τραπεζίτη. Οι εκθέσεις του όμως για την κατάσταση της οικονομίας είναι εύκολο να του δώσουν τον τίτλο του διαιτολόγου της εργατικής τάξης.
Οι συστάσεις του προς τους μισθωτούς είναι πάντα διαιτητικές, αφού προτείνει γι αυτούς αυξήσεις που τείνουν πάντα στο 2%, όσα και τα λιπαρά στα γιαούρτια που φτιάχνουν σιλουέτα, αν και το ιδανικό του τραπεζίτη θα ήταν το 0%, που και μέση δαχτυλίδι φτιάχνει και λυτρωτικό είναι για την οικονομία.
Ο διοικητής αν και καλοσπουδαγμένος, με μεταπτυχιακά στο London School of Economics, αφήνει σοβαρές υπόνοιες ότι απουσίαζε στα μαθήματα με αντικείμενο τις θεωρίες του Μαρξ ή ακόμα και του Κέινς, προφανώς γιατί αυτά ανήκαν στο εαρινό εξάμηνο, όταν έχουν έξαρση οι αλλεργίες. Κι οι αλλεργίες του Νίκου Γκαργκάνα, ειδικά στον κρατικό παρεμβατισμό, είναι και έντονες και δεδομένες
Η δίαιτα Γκαργκάνα ίσως να έχει τη βάση στα ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία για την όλο και αυξανόμενη παχυσαρκία στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως τάξεων. Ίσως να παίρνει πάνω του μια σταυροφορία για να σώσει την εργατική τάξη από καρδιακά και άλλα προβλήματα, να της διατηρήσει το ιδανικό βάρος ώστε να την κάνει μελλοντικά άτρωτη σε ασθένειες και προβλήματα.
Η σταυροφορία αυτή σε συνδυασμό με το καθόλου εύηχο επώνυμο του διοικητή μπορεί να δημιουργήσει νέες συνήθειες ακόμα και στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και γίνουν δημώδεις οι φράσεις : «Φάε το φαί σου (με τα χαμηλά λιπαρά) γιατί θα έρθει να σε πάρει ο Γκαρκάνας». Ή μπορεί, προς τιμήν του, να ονομαστεί «Γκαργκάνα» η ασθένεια που θα πλήττει τους μισθωτούς όταν ακολουθήσουν κατά γράμμα τη δίαιτα του.
Θεωρητικά πάντως, ο Νίκος Γκαργκάνας είναι επικεφαλής της προϊσταμένης αρχής των τραπεζών. Οι τράπεζες όμως, για τον προϊστάμενο τους, μπορούν να εκτρέπονται σε λουκούλλεια γεύματα από τον υπερτοκισμό των δανείων που δίνουν στους μισθωτούς, γιατί προφανώς έχουν καλό μεταβολισμό και εξαιρετικό πεπτικό σύστημα. Ποτέ, μα ποτέ, ο διοικητής δεν θα επιβάλει πρόστιμα ή ποινές στις τράπεζες για καταχρηστικούς όρους ή για σκανδαλώδες γδύσιμο δανειολήπτη. Εκείνο που θα κάνει είναι να τους συστήσει να δίνουν λιγότερα δάνεια στους μισθωτούς, ώστε να μην εκτραπούν από τη δίαιτα τους.
Με οικονομικούς όρους αυτή η δίαιτα λέγεται σφιχτή οικονομική πολιτική και προβλέπει ότι με τους παγωμένους μισθούς, δεν θα τινάξεις τον πληθωρισμό στα ύψη, οπότε η οικονομία θα πάει καλύτερα, η πίτα θα γίνει μεγαλύτερη και στο τέλος θα την μοιραστούν αυτοί που ήδη τρώνε τα μεγαλύτερα κομμάτια της.
Ο Νίκος Γκαργκάνας ονειρεύεται έναν μισθωτό στωικό, υπομονετικό, πειθαρχημένο και γεμάτο ελπίδα. Τον θέλει πιστό στην μακρινή υπόσχεση ότι κάποτε θα υπάρξουν καλύτερες μέρες, με την στωικότητα που περιμένει ένας μουσουλμάνος τη στιγμή που θα απολαμβάνει ποταμούς από μέλι και ρύζι, όταν βέβαια αναληφθεί στους ουρανούς.
Το μόνο ανησυχητικό για τον Διοικητή είναι ότι κλείνετε επί μέρες στο γραφείο του για να εκπονήσει το νέο διαιτητικό πρόγραμμα και χάνει την επαφή του με την αγορά. Είναι μάλλον ο μόνος στη χώρα που δεν βλέπει ακριβότερα τα προϊόντα στη μετά ευρώ εποχή. Είναι χαρακτηριστική (και αξεπέραστη) η δήλωση που είχε κάνει τον Ιούλιο του 2006: «Επειδή κάποιοι έμποροι αύξησαν την τιμή στα ραπανάκια δε σημαίνει ότι υπάρχει ακρίβεια στην αγορά. Για ποια ακρίβεια του ευρώ μιλάμε;».
Το επίσης ανησυχητικό για τον ίδιο είναι ότι αν δώσεις, ως οικονομική εξουσία, ένα γιαούρτι, με χαμηλά λιπαρά, σε έναν μισθωτό στην Ελλάδα, δεν θα έχει τη διάθεση να το φάει. Θα έχει μια ακατανίκητη επιθυμία να το ρίξει!
(Δημοσιεύτηκε στο ένθετο SMS της Sportday την Κυριακή 13/4)