Κυριακή 23 Μαρτίου 2008

Απ- ασφάλισα!


Τώρα που το ασφαλιστικό ψηφίστηκε και καταλάγιασε – προς το παρόν μάλλον- ο κουρνιαχτός, έχω μερικά αφελή ερωτήματα, εγώ ο προνομιούχος- κατά Λαζόπουλο- ασφαλισμένος δημοσιογράφος, που κινδυνεύω να γίνω πρότυπο διαδοχικής ασφάλισης, αφού έχω ασφαλιστεί, μέχρι σήμερα, σε 4 ταμεία κι έχω άλλα 25 χρόνια δουλειάς μες το νερό.
Αυτό που αναρωτιέμαι εδώ και μήνες είναι το που βρίσκεται για τον περισσότερο κόσμο το θέμα στο ασφαλιστικό. Για τους περισσότερους δεν άλλαξαν και πολλά πράγματα αφού στο ΙΚΑ ήταν ασφαλισμένοι, στο ΙΚΑ παραμένουν. Αυτοί, που είναι πάνω από 3 εκατομμύρια, παίρνουν τους χαμηλότερους μισθούς, έχουν- και είχαν όριο ηλικίας συνταξιοδότησης τα 65 χρόνια και γνωρίζουν καθημερινά το μεγαλείο της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στην Ελλάδα. Προφανώς το θέμα της συζήτησης δεν ήταν γι αυτούς. Δεν ήταν για τους αγρότες. Δεν ήταν για τους μικροεπαγγελματίες, αφού η ενοποίηση στα ταμεία τους έχει γίνει εδώ και καιρό. Άρα η συζήτηση γίνεται για τους δημοσίους υπαλλήλους και για την ακρίβεια για τα ταμεία κάποιων απ’ αυτούς. Θα μου πεις, θα αρχίσεις τώρα τη συζήτηση για τους ράθυμους δημοσίους και άλλα «δεξιά» επιχειρήματα, που διασπούν την εργατική τάξη και αβαντάρουν τις κυβερνητικές επιλογές; Θα την αρχίσω ακόμα και με κίνδυνο να χαρακτηριστώ συνοδοιπόρος της μεγαλοαστικής τάξης!
Πρώτον, όταν ο σύντροφος Κάρολος Μαρξ έκανε λόγο για εργατική τάξη δεν είχε υπόψη του ένα παιδάκι με προβλήματα επαγγελματικού προσανατολισμού, που ο πατέρας του είχε κολλητιλίκια με βουλευτή, έχωνε από την πίσω πόρτα το παιδάκι στο δημόσιο, στη συνέχεια το παιδάκι, μάθαινε εξαντλητικά πασιέντζα επί 15-25 χρόνια, έβγαινε στην σύνταξη, το δημόσιο του έχωνε κάποια εκατομμυριόπουλα εφάπαξ και μία σύνταξη για καμιά 30αριά χρόνια για να έχει καλά γεράματα. Πριν βγει στη σύνταξη μάλιστα έχωνε και το δικό του παιδάκι στο ίδιο «μαγαζί» για να μη χαλάσει η οικογενειακή παράδοση. Αυτός είναι ο κανόνας της «εργατικής τάξης» στο Δημόσιο, είτε το θέλουμε, είτε όχι. Και εμείς οι «αριστεροί» ζητάμε από την υπόλοιπη την κανονική εργατική τάξη, που γαμιέται ολημερίς και ολονυχτίς για 650 ευρώ, επί 40 χρόνια, που δεν «προβλέπονται» γι αυτήν ούτε κάποιες βασικές ιατρικές παροχές, να σταθεί αλληλέγγυα στον παραπάνω «εργάτη» του Δημοσίου, που όταν ο κανονικός εργάτης βρεθεί στην υπηρεσία του, χάνοντας πολλές φορές και το μεροκάματο, τον αντιμετωπίζει σαν παρείσακτο βρωμιάρη σε κοσμική εκδήλωση.
Για σταθείτε ρε σύντροφοι! Τι κοινωνική ανάλυση είναι αυτή, που με έχει κάνει να σκέφτομαι να αρχίσω τις επισκέψεις σε ψυχαναλυτή; Αυτός είναι ο πολίτης που ονειρευόμαστε; Αυτός που οι συνδικαλιστές του βρίσκονταν πάντα πιο κοντά στην πολιτική εξουσία, καβάντζωσε 5 παροχές, γράφοντας επί χρόνια τους υπόλοιπους στα καλοθρεμμένα αρχίδια του και τώρα ζητάει να γίνουν όλοι ένα σώμα, μια ψυχή για να συνεχίζει να διαλέγει σκελετούς γυαλιών ακόμα και για τα ανίψια του (παροχή του ταμείου του) τη στιγμή που ο όλος χρειάζεται ιατρική φροντίδα για δερματική πάθηση και του λένε ότι τα φάρμακα αυτά υπάγονται στα καλλυντικά και δεν χορηγούνται; (Πραγματικό περιστατικό)
Έπειτα αυτό το στιλάκι του τσαμπουκο-συνδικαλιστή – παλιός γνώριμος από τη δεκαετία του 80- που με ύφος διοικητή ρωμαϊκής επαρχίας δηλώνει αγωνιστής της εργατικής τάξης, τη στιγμή που έχει ξεχάσει από πότε έχει να δουλέψει, μας αρέσει; Είναι ο λαϊκός αγωνιστής που ονειρευόμαστε; Ή είναι αυτός που το εφάπαξ του θα το πάρει ως βουλευτής γιατί για κει έχει βάλει, συνήθως, πλώρη και θα ψηφίζει τροπολογίες για κάποιο ασφαλιστικό του μέλλοντος;
Είμαστε όλοι σ’ αυτό το σκηνικό ένα; Ανήκουμε όλοι στην ίδια τάξη; Έχετε πάει σε συγκέντρωση της ΓΣΕΕ για το ασφαλιστικό όπου συμμετέχουν και «αγωνιστές» πρώην υπουργοί, υπεύθυνοι για το τζογάρισμα των αποθεματικών των ταμείων στο Χρηματιστήριο, που τώρα ανακάλυψαν τους εργατικούς αγώνες; Εγώ με το ζόρι συγκράτησα τον εαυτό μου από την «εκτροπή» στην συγκέντρωση της ΕΣΗΕΑ, όπου έπρεπε να πορευτώ χέρι- χέρι με κάποια λαμόγια, κάποιους τρόφιμους της εξουσίας, απλώς γιατί έτυχε να ασφαλιζόμαστε στο ίδιο ταμείο.
Θα μου πεις μην πας εκεί. Πήγαινε στην άλλη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Τώρα δέσαμε! Οι κλασσικοί ενωτικοί τύποι! Που αν δεν το παίξουν νταβατζήδες της εργατικής τάξης το θεωρούν ιδεολογική απόκλιση!
Ναι. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ έκαναν τρελό πλιάτσικό στα λεφτά των ασφαλισμένων. Ναι πρέπει να απολογηθούν και κάποιοι να ζήσουν και τη θαλπωρή του σωφρονιστικού συστήματος. Ναι, όλες οι ρυθμίσει για το ασφαλιστικό γίνονται πρόχειρα και αποσπασματικά, χωρίς αναλογιστικές μελέτες. Ναι η κοινωνία που ζούμε είναι ταξική, αλλά δεν υπάρχουν μόνο οι βιομήχανοι και οι εργάτες. Η κοινωνική διαστρωμάτωση είναι πιο πολύπλοκη. Τα ίδια αντιμετωπίζουν και στην Ευρώπη. Στη Γαλλία για παράδειγμα υπάρχουν «αριστεροί» θεωρούν ότι βρίσκονται στην ίδια πλευρά οι αποκλεισμένοι των προαστίων και οι εργαζόμενοι στις μεταφορές με τις συντάξεις των 2500 ευρώ στα 50. Και φυσικά κοιμούνται τον ύπνο τον βαθύ, γιατί τέτοιο «πάντρεμα» είναι αδύνατο να γίνει
Δεν ξέρω πότε θα σταματήσουμε να βλέπουμε και να αναλύουμε αυτά που συμβαίνουν με τα δεδομένα και τις αυταπάτες του 20ου αιώνα
Άλλοι θέλουν να ζήσουν στο 1968, άλλοι το 74, άλλοι τη δεκαετία του χτισίματος νεόπλουτων του 80, άλλοι τη χρυσή δεκαετία του ’90 με το σοφό σαρδαμάρχοντα Σημίτη, όπου οι εργολάβοι έκαναν πάρτυ καθ’ εκάστη.
Θέλει κανείς να ζήσει στον 21ο αιώνα ή όση ζωή μας απομένει σ’ αυτόν τον αιώνα θα την ζήσουμε με «αγωνιστικά» reunion party, ώσπου να φανεί κατά το 2050 κανένας «πάνσοφος» πολιτικός σωτήρας, που θα κάνει τα πλήθη να παραληρούν όταν θα διαπιστώσει – ανακαλύπτοντας την πυρίτιδα- ότι οι εποχές άλλαξαν;

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα Δημήτρη

Θα πάρω μία εβδομάδα άδεια από το γραφείο μου για να συζητάμε τα παραπάνω. Αν βάλουμε δε και τρίτο ή τέταρτο άτομο στην κουβέντα μια χαρά θα φθάσουμε στη σύνταξη χωρίς καλά καλά να το καταλάβουμε αλλά δε θα πάρουμε δραχμή επειδή θα έχουμε μηδέν εισφορές και μηδέν ένσημα αφού με την κουβέντα μας δε θα έχουμε δουλέψει ούτε μια μέρα. Αναλογίζεσαι τί ζητήματα θίγεις με το κείμενό σου; Έχεις και έχω απόψεις για τα περισσότερα από αυτά. Αλλά ξαφνικά έχω και πολλή δουλειά. Αλλά κι εσύ βρε παιδί μου αντί να κοιμάσαι 3 τη νύχτα και να βλέπεις όμορφα όνειρα σκέφτεσαι. Νυχτιάτικα στα δύσκολα. Εύγε αλλά και κρίμα!!! Και ναι, προσωπικά θέλω όσο τίποτε άλλο να ζήσω τον 21 αιώνα. Και επιτέλους ξέρω ακριβώς τί θέλω. Αλλά θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!!! Πάντως το θέμα "ασφαλιστικό" το έχω σκεφτεί πάρα πολύ καθώς κι όλες τις προεκτάσεις του παρά τον κίνδυνο να τοποθετηθώ από τον ίδιο τον εαυτό μου σε άλλη όχθη. Καλύτερα όμως έτσι παρά ρομαντική. Γ.....σέ τα

Γιώργος Χρηστινίδης είπε...

Πολύ τολμηρό αυτό το άρθρο φίλε μου. Θίγεις ζητήματα και το θέμα είναι περίπλοκο. Σίγουρα κάποιοι πρέπει να ξεβολευτούν. Το πρόβλημα - πέρα από την όποια ενοποίηση και από το ποιοι και εάν ποτέ πληρώσουν για την κακοδιαχείριση και τη ρεμούλα - είναι ότι (για να το πω έτσι πολύ χοντρικά, για να μην πω χοντροειδώς) οι ασφαλιστικές ρυθμίσεις δεν είναι ανθρώπινες. Μοιράζεται η δυστυχία σε περισσότερους. Δεν πρόκειται να επιζήσουν πολλοί για να δουν σύνταξη, οι γυναίκες (εντάξει, καλή η ισότητα, αλλά...) δεν πρόκειται να σηκώσουν κεφάλι, ούτε αυτοί οι ασφαλισμένοι θα είναι παραγωγικοί.
Νομίζω ότι αν θέλουμε να ζήσουμε στον 21ο αι. θα πρέπει να δούμε το ζήτημα μέσα από το πρίσμα του παγκοσμιοποιημένου χυλού και τα ιδεολογικά κριτήρια (τι λέω τώρα!) της νέας τάξης πραγμάτων.
Μέχρι τότε βέβαια, έχει δίκιο η Νάση, θα έχουμε πάρει σύνταξη - οι προνομιούχοι, οι άλλοι θα έχουν πεθάνει.

Αν κατάλαβες, φλυαρώ γιατί δεν έχω να προτείνω τίποτα.

microsoult είπε...

@ ναση.
νομίζω ότι και οι δύο θα πρέπει να έχουμε κολλήσει πολλά ένσημα σε συζητήσεις (στις μη "παραγωγικές" ώρες). Και τώρα πάω για ύπνο γιατί αν ξαγρυπνήσω και σήμερα μπορεί να αποπειραθώ - ματαίως- να λύσω και το Μεσανατολικό!

microsoult είπε...

@ γιώργος.
Πιστεύω ότι κατάλαβες ότι δεν θέλω να βάλω σε ένα τσουβάλι όσους δουλέουν για το Δημόσιο. Δεν ισχυρίζομαι προφανώς ότι τα ξύνει κάποιος που δουλεύει στην καθαριότητα (κι αυτό το γελοίο κράτος μόλις φέτος κατάλαβε ότι το επάγγελμα του είναι ανθυγιεινό) ή ένας εναερίτης στη ΔΕΗ. Αλλά δεν μπορώ να χωνέψω ως "προοδευτικό" μέτρο τη συνταξιοδότηση ανθρώπων στα 39 τους, όπως συνέβαινε μέχρι πριν από λίγα χρόνια.
Από την άλλη δεν μπορεί κάποιοι να έχουν επιδότηση για να κόψουν το κάπνισμα και άλλοι να μην έχουν βασικά φάρμακα.
"Κοινωνική πολιτική" σημαίνει ενισχύω ΠΡΩΤΑ αυτούς που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη και όχι αυτούς που έχουν πιο εύκολη πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας.
Εγώ λέω και θα συνεχίζω να λέω όχι σ' αυτούς που βλέπουν το κράτος σαν έναν πλούσιο μπαμπά που τους χαρτζηληκώνει. Και όταν μάλιστα το χαρτζηλίκι τους το πληρώνουν κάποιοι φτωχότεροι απ' αυτούς!
Αυτές οι διαπιστώσεις προφανώς δεν αθωώνουν με τίποτα τα λαμόγια των δύο μεγάλων κομμάτων που έκαναν πάρτι με τα αποθεματικά των ταμείων. Όπως δεν αθωώνεται και η Αριστερά που χρόνια τώρα λαϊκίζει καλύπτοντας εργατοπατέρες και επαγγελαματικές κάστες με προνόμια.

Γιώργος Χρηστινίδης είπε...

Συμφωνώ απολύτως.

Φράνσις είπε...

Εγραψες ρε Τζιμ, μη μου θυμίζεις το ασφαλιστικό και συγχύζομαι.'Εχω και κατι χρεη να με το συμπαθειο στα ταμεία μου, αστα να πάνε στο διάολο δηλαδή.Εχω μία απορία πάντως σχετικα με το δικο μου το ταμείο, των Νομικών, τρομαρα μας. Αοφυ καθε φορα βγαινει ο ιοσολογισμος του με πλεόνασμα γιατι καθε χρόνο αυξάνονται οι εισφορές;;;; Μηωπς γνωρίζει ο οικονομολογος μεσα σου να μου πει γιατι εγώ με τα λογιστικο μαθηματικα δεν την παλεύω δυστυχώς. Χαιρε και εύχομαι χωρίς ανοιξιάτικους θρήνους και σουβλίσματα, προ Πασχα... με εννοεις φαντάζομαι.

Ανώνυμος είπε...

Αυτά τα "ένσημα" που εννοείς Δημήτρη μου δεν αναγνωρίζονται από κανένα ταμείο. Ευτυχώς αναγνωρίζονται από το είναι μας και "μετράνε" στο ισοζύγιο του καλού και του κακού που μας καθορίζει εν τέλει.
Επίσης τίποτα δεν είναι "ματαίως"!!! Αλλά να κοιμάσαι γιατί ο ύπνος θρέφει το παιδί (μέσα σου)!!! και στρώνει την επιδερμίδα.