Οι φόροι δεν είναι νέα εφεύρεση. Είναι μια παλιά ιστορία που ξεκινά από αυταρχικούς άρχοντες που απλώς ήθελαν να κάνουν τα λούσα τους φορολογώντας τους πάντες, χωρίς φορολογικές κλίμακες, χωρίς δηλώσεις για κοινωνική ευαισθησία, χωρίς να ζητούν αποδείξεις για εκπτώσεις από το εισόδημα. Ήταν φυσιολογικό άλλωστε αφού η έκπτωση από το αξίωμα τους φαινόταν κάτι απίθανο, όσο απίθανο μοιάζει στις μέρες μας να κόψει ο Keith Richards τα ναρκωτικά.
Από τότε πολλά άλλαξαν... Οι άρχοντες είναι εκλεγμένοι και δεν μαζεύουν τους φόρους για την προσωπική τους καλοπέραση (έτσι διατείνονται τουλάχιστον). Τους φόρους τους μαζεύουν για να κλείσουν κάποια τρύπα που ο προηγούμενος αιρετός αφήσε πίσω του κι αυτή η μαύρη τρύπα δημουργήθηκε γιατί ο αμέσως προηγούμενος είχε αφήσει μιά άλλη μαύρη τρύπα. Ο δε αμέσως προηγούμενος τυχαίνει να είναι ο σημερινός άρχοντας.
Το concept της φορολόγησης έχει αλλάξει δραστικά. Πρώτ' απ' όλα οι παλαιοί αυταρχικοί άρχοντες πίστευαν ακράδαντα ότι κατέχουν όλη τη σοφία του κόσμου, είναι οι ίδιοι ο νόμος και δεν χρειάζονται συμβούλους, εκτός από κανένα γλυφτρόνι που μπορεί να είχαν στα πόδια, το οποίο τότε, στα παλιά τα χρόνια, δεν λεγόνταν κομματικό στέλεχος. Οι σημερινοί άρχοντες είναι πιο σεμνοί. Δεν πιστεύουν ότι κατέχουν όλη τη σοφία του κόσμου. Γι αυτό, συνεπείς στην εμμονή τους να δημιουργούν επιτροπές, συστήνουν επιτροπές “σοφών”, οι οποίες, κατά σατανική σύμπτωση, βλέπουν πάντα τη λύση στην μείωση του εισοδήματος των ασθενέστερων και την άμβλυνση έως την εξαφάνιση κάθε εργασιακού ή ασφαλιστικού δικαιώματος.
Οι άρχοντες όμως δεν είναι τόσο ανάλγητοι όσο οι επίτροποι! Ασκούν κοινωνική πολιτική. Αρχικώς εξαγγέλουν την απόδοση κάποιου ψίχουλου στους οικονομικά αισθανέστερους και στη συνέχεια αυξάνουν τους έμμεσους φόρους, με συνέπεια το ψίχουλο να κοστίσει στον αναξιοπαθούντα παντεσπάνι.
Αλλά η κοινωνική δικαιοσύνη δε σταματά εκεί. Οι άρχοντες εξαγγέλλουν ότι θα πατάξουν τη φοροδιαφυγή, θα την χτυπήσουν αλύπητα σαν το χταπόδι μέχρι να μαλακώσει! Αλλά επειδή δημοκρατία έχουμε και δεν μπορεί το κράτος να λειτουργεί αυθαίρετα από μόνο του, ο πολίτης καθίσταται συμμέτοχος στο κυνήγι των μυερών φοροφυγάδων! Δεν εκδίδουν αποδείξεις; Ο κάθε πολίτης είναι υπεύθυνος να τους επαναφέρει στην τάξη, να τους ζητά με στεντόρια φωνή και αυστηρό βλέμμα απόδειξη για κάθε προϊόν και υπηρεσία, ώστε να αυξηθεί η φορολογητέα ύλη. Έτσι το φιλάνθρωπο και δημοκρατικό κράτος θεσπίζει νέες φορολογικές κλίμακες όπου κάποιος που βγάζει το μυθώδες ποσό των 15.000 ευρώ το χρόνο θα πρέπει να μαζέψει 4.500 σε αποδείξεις για να πιάσει το αφορολόγητο. Κι επειδή το μόνο που πληρώνει ο συγκεκριμένος είναι λογαριασμούς και δάνεια (τα οποία δεν αναγνωρίζονται ως έξοδα από το σοφό κράτος,εκτός αν έχεις ανώνυμη εταιρεία- που δεν έχεις) στο τέλος θα φορολογηθεί περισσότερο μένοντας μόνο με την ηθική ικανοποίηση ότι οδήγησε τον φοροφυγά στο ταμείο του κράτους.
Μαθαίνω ότι με την ανακοίνωση και μόνο του μέτρου άρχιζε να μυρίζει μέντα στο Κολωνάκι και τα Βόρεια προάστια, όπου κατοικοεδρεύουν οι φοροφυγάδες, οι οποίοι άρχισαν να κλάνουν μέντες ακατάσχετα, με αποτέλεσμα το νεοϊδρυθέν υπουργείο Περιβάλλοντος να εκφράσει και αυτό την ικανοποίηση του γι αυτήν την απρόσμενη θετική περιβαλλοντική μεταβολή.
Το επόμενο χτύπημα, στο μαύρο χρήμα αυτή τη φορά, είναι ότι καμμία συναλλαγή πάνω από 1500 ευρώ δεν θα γίνεται με μετρητά. Μόνο με κάρτες και δίγραμμες επιταγές, για να δουλέψουν και λίγο οι τράπεζες που στενάζουν από την οικονομική κρίση. Εκεί επικράτησε πραγματικός πανικός στα λαμόγια και τους φοροφυγάδες. Υπάρχουν δε πληροφορίες ότι αυτή τη φορά, ήταν τέτοιος ο πανικός τους που έκλασαν μαλλί, τόσο που είναι αρκετό για να πλέξουν οι ανασφάλιστες μετανάστριες, που απασχολούν στα φτωχόσπιτά τους, την κάλτσα του φορολογούμενου για τον κρύο και δύσκολο χειμώνα του 2011...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου