Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

Το "εφάπαξ" παρελθόν


«Από τις 14 Νοεμβρίου θα απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση γύρω από τους χώρους του Πολυτεχνείου»
Εδώ και χρόνια είναι συνήθως η πρώτη είδηση που σου υπενθυμίζει την επέτειο, λες και τις εκδηλώσεις διοργανώνει η Τροχαία Αθηνών. Άλλωστε έχουμε συνηθίσει… Tα τελευταία χρόνια όταν γίνεται μια πορεία, ενημερωνόμαστε από τα ραδιόφωνα για το ποιοι δρόμοι είναι κλειστοί ή μποτιλιαρισμένοι και σχεδόν ποτέ τι ζητάνε αυτοί που πορεύονται.

Η επέτειος βέβαια «πορεύεται» με άλλους όρους. Μια γιορτή που τα 34 της χρόνια την οδηγούν μάλλον σε μια πρόωρη κλιμακτήριο, σε μια ημερομηνία που έρχεται κάθε χρόνο με τον ίδιο τρόπο που έρχονται κάποια γενέθλια στη ζωή του καθενός και τα γιορτάζεις γιατί «έτσι συνηθίζεται».
Και πάλι ερωτήματα «πιο είναι το νόημα», ΕΞΩ αι ΗΠΑ, η ματωμένη σημαία, πάλης ξεκίνημα νέοι αγώνες, το Πολυτεχνείο ζει… ξέφτια από τη μετεφηβική ορμή μιας γενιάς που προσπάθησε μ’ αυτά να πλέξει το ρούχο των δικών μας αδιεξόδων.

Η γενιά του Πολυτεχνείου σε λίγα χρόνια θα συνταξιοδοτηθεί, αν και πολιτικά το μεγαλύτερο της μέρος έχει πάρει ήδη μειωμένη σύνταξη. Μερικοί έγιναν συντηρητικοί, ψηφίζοντας «προοδευτικά», άλλοι ανακάλυψαν την ελεύθερη αγορά και άρχισαν τις βουτιές στο «μέλι»
Κάποιους απ’ αυτούς τους γνώρισα μανιασμένους καριερίστες, που έχοντας φτάσει στα όρια της παράνοιας, προσπαθούσαν να παντρέψουν το επαναστατικό τους παρελθόν με το management της ματαιοδοξίας τους.

Αυτοί βέβαια ήταν οι λίγοι. Οι περισσότεροι δεν έγιναν ούτε ανεπάγγελτα κομματόσκυλα, ούτε στελέχη πολυεθνικών…
Οι περισσότεροι, σεμνά και ταπεινά, έχουν ένα άνετο τεσσάρι στα βόρεια ή στα νότια προάστια, μετρούν με τη μεζούρα το εφάπαξ που θα εισπράξουν σύντομα για να αγοράσουν ένα εξίσου άνετο τεσσάρι στα παιδιά τους, αν δεν το έχουν κάνει ήδη…

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, σύντροφοι, μοιράσαν δώρα οι οχτροί κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά…

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

επιτέλους επέστρεψες στα blog-ika σου καθήκοντα.
Ξέρεις πόσο πολύ συμφωνώ και πόσα έχουμε πει ατέλειωτες φορές για τα υποπροϊόντα της "γενιάς του Πολυτεχνείου"
Δυστυχώς αργούν να πάρουν σύνταξη (αν είδες και Esspresso σήμερα θα πρόσεξες ότι οι βουλευτές ζητούν αλλά 1000 ευρά στα 4.300 που παίρνουν σύνταξη)...
και πολύ φοβάμαι - δηαλδή είμαι σχεδόν σίγουρος ότι έχουν έκπαιδεύσει τα δικά τους υπο-προϊόντα για να συνεχίσουν το ... εργάκι!
www.u-hoo.gr/gianniskafatos

Φράνσις είπε...

Δηλωνω με λύπη ότι είμαι παιδί της χούντας... Εννοώ ότι γεννηθηκα μεσα στη στις αρχές του '70. Πολύ αρχές. Εχω κι ένα ταλέντο αν μην αντιλαμβάνομαι πλήρως με τον τρόπο των αγωνιστών( με ή χωρίς εισαγωγικά) τα ιστορικα συμβάντα. Ισως να ειναι καλυτερα ή χειρότερα. Δεν ξερω.Αυτο που μαλλον δε θα μάθω ποτε είναι αν η χούντα έπεσε όντως λόγω της παλλαικής εξέγερσης ή καποιοι είχαν αποφασίσει ήδη να πέσει...Λυπάμαι που ο επαναστατικος εαυτος μας γερνάει, χοντραινει ενίοτε, και σιχτιρίζει τις εξελίξεις, και τραβαει και το πάπλωμα μεχρι το κεφάλι.Επειδη σαρεσει και σενα ο κινηματογραφος, θυμίζω εκεινο το υπέροχο, κατα τη γνωμη μου, FOR LAND AND FREEDOM.Αντι άλλου σχολίου. Καλημερα. Α! Ωραια η πεντάρα της Εθνικής ε; :))))

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

το Πολυτεχνείο φυτοζωεί...


(στο είπα και προχτές: Να γράφεις κάθε μέρα, ρε!)

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα

Και μόλις σχολίαζα την απουσία σου από το new born τέκνο σου τσακ ξαναχτύπησες!!! Λοιπόν εγώ θα πω το αυτονόητο: το Πολυτεχνείο ζει στις καρδιές μας. Όσο για την αιτία που έπεσε η Χούντα νομίζω πως για ό,τι ανεβαίνει αλλά και για ό,τι κατεβαίνει οι αιτίες είναι περισσότερες από μια.

microsoult είπε...

gianni
το εργάκι φυσικά έχει και συνέχεια. Ελπίζω απλώς να κόβει λιγότερα εισιτήρια!
auburn kate
το πολυτεχνείο δεν έριξε την χούντα με την έννοια ότι η εξέγερση είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την πτώση. Απλώς έδειξε ότι υπάρχει πολύς κόσμος που δεν έχει σκοπό να σκύψει το κεφάλι και ότι το καθεστώς δεν "ζει" μέσα σ' ένα πέπλο ανοχής, όπως ήθελαν να πιστεύουν κάποιοι
σπύρος
Thanks, φίλε
Νάση
Μου αρέσει που πάντα- υπογείως- εισάγεις "βασικά" ένστικτα!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό κείμενο, από τα λίγα που διάβασα και δεν είχαν το γνωστό "επετειακό" χαρακτήρα. Εδώ ταιριάζει πάντως, αν και πολυφορεμένο, που σουνα νιότη που λες πως θα γινόμουν άλλος