Το νέο reality της Εθνικής Τράπεζας!

Πριν από πολλά πολλά χρόνια ήμουν φοιτητής. Με το έφτασα στην Αθήνα άνοιξα – χωρίς πολλές διατυπώσεις- έναν λογαριασμό στην Εθνική Τράπεζα, ώστε όταν παρίστατο ανάγκη, να μπορεί να κατατεθεί από τη γενέτειρα η γονική βοήθεια. Πέρασαν χρόνια και καιροί, έγινα ευυπόληπτο μέλος της κοινωνίας με δική μου δουλειά και δικά μου εισοδήματα. Η Εθνική Τράπεζα έμεινε μια ανάμνηση παλιά (κίτρινο γράμμα στο συρτάρι που λέει και ο ποιητής), καθώς οι κατά καιρούς εργοδότες μου προτιμούσαν να με πληρώνουν (όταν έμπαιναν στον κόπο) μέσω άλλων τραπεζών.
Όλ' αυτά μέχρι το σωτήριον έτος 2010 όταν η επιχείρηση με την οποία συνεργάζομαι αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον γιγάντιο οργανισμο της Εθνικής Τράπεζας για να με πληρώνει. Εκεί, στον ίδιο λογαιασμό, μπήκαν και τα λεφτά από το ολιγόμηνο ταμείο ανεργίας, μετά το λουκέτο του City. Την πρώτη ανάληψη την έκανα χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα πριν από ενάμισυ μήνα περίπου. Η δεύτερη φορά όμως με έφερε μπροστά στην άρνηση του ταμία (όχι από βίτσιο, εντολές εκτελούσε) να μου δώσει έστω και ένα ευρώ. Μου είπε δε ότι ο λογαριασμός δεν έχει επαρκή στοιχεία. Του απάντησα “ωραία, να τα συμπληρώσουμε”, αλλά εισέπραξα το ύφος “μικρέ μου αφελή καταθέτη, πόσα δεν ξέρεις!”. Με πληροφόρησε λοιπόν ότι η καταχώρηση των στοιχείων έπρεπε να γίνει από το κατάστημα στο οποίο έχει ανοίξει ο λογαριασμός, δηλαδή στην πλατεία Βικτωρίας, όπου πέρασα τα φοιτητικά μου χρόνια. Υποτίθεται ότι εδώ και χρόνια έχει εγκατασταθεί ένα σύστημα μέσω του οποίου μπορείς να κάνεις e-banking, να μεταφέρειες ποσά, να πληρώσεις λογαριασμούς, να κάνεις ότι φανταστεί το μυαλό σου σε τραπεζική συναλλαγή! Το μόνο που δεν μπορείς να κάνεις είναι να επιβεβαιώσεις σε οποιοδήποτε κατάστημα τα στοιχεία της ταυτότητας σου, έσύ ο ίδιος, με την ταυτότητα στο χέρι.
Δίνω τόπο στην οργή και λέω “δε βαριέσαι, πάλι καλά που δεν είμαι από το Δυδιμότειχο, να πρέπει να πάρω 4ημερη άδεια από τη δουλειά για επιβεβαιώσω τα στοιχεία μου!” Να ενημερώσω τους αδαείς ότι μπαίνεις σ' αυτή τη διαδικασία μετά από απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος που αποφάσισε λέει να χτυπήσει, μέχρι εξοντώσεως, το μαύρο χρήμα!!!
Σήμερα το πρωί βρέθηκα στις 8.10 στο κατάστημα της πλατείας Βικτωρίας και ως φύσει αισιόδοξος άνθρωπος πίστεψα ότι το πολύ σε ένα τεταρτάκι θα είχα καθαρίσει. Αμ δε! Μέσα στην τράπεζα ήδη 20 συνταξιούχοι είχαν πάρει αριθμό προτεραιότητας. Φυσικό θα μου πεις. Ευτυχώς η “ενημέρωση” γινόταν από άλλο σημείο της τράπεζας, όπου υπήρχαν δύο γραφεία με ισάριθμους φιλότιμους υπαλλήλους. Πριν μπω στη διαδικασία, πονηρά σκεπτόμενος (που να 'ξερα) θεώρησα ότι θα ήταν καλύτερο να κλείσω το λογαριασμό στο συγκεκριμένο κατάστημα και να ανοίξω έναν νέο στου Γκύζη, όπου διαμένω, για να αποφεύγω στο μέλλον τα πήγαιν' έλα αν χρειαστεί νέα “ενημέρωση”. Μέχρι τις 9 και 10 περίμενα την ουρά των γραφείων γιατί μπροστά μου βρέθηκε α) ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, που βριζόταν ακατάπαυστα, ο κύριος τσαντισμένος την εγκατέλειψε για να κάνει τσιγάρο, έξω από το κατάστημα, η κυρία αρνείτο να υπογράψει το χαρτί με τα στοιχεία της αν δεν ερχόταν ο άνδρας, βγήκε να τον αναζητήσει, την ώρα που 4 γριες είχαν σφινωθεί στις νέες πόρτες ασφαλείας με χρονοκαθυστέρηση. β) άλλη γηραιά κυρία με κινητικά προβλήματα που είχε ξεχάσει το εκκαθαριστικό, αλλά μουλάρωσε και δεν έφευγε, αφού η καημένη ήθελε να πάρει την σύνταξη της και δεν της την έδιναν χωρίς την “ενημέρωση” γ) άλλος ένας ηλικιωμένος που εκτός από το εκκαθαριστικό είχε ξεχάσει σπίτι και τη γυναίκα του, η οποία θα έπρεπε και αυτή να περάσει από “ενημέρωση” αφού είχαν κοινό λογαρισμό.
Αμέσως μετά ήταν η σειρά μου. Επειδή όμως έψαχνα την ταυτότητα μου και δεν την έβρισκα (μπορεί και να την έχω χάσει), πήγα με το διαβατήριο, το οποίο θεωρείται για οποιαδήποτε συναλλαγή ίδιας αξιοπιστίας με την ταυτότητα. Εκτός του ότι είχα την ατυχία να έρθει εκείνη την ώρα χρηματαποστολή και να καθυστερήσω άλλο ένα δεκάλεπτο (και να κολλήσουν άλλες δέκα γριες στην πόρτα ασφαλείας) ο λογαριασμός μου ενημρώθηκε και ευτυχής, μετά από ένα δίωρο, πήρα τα πόδια για το υποκατάστημα στου Γκύζη.
Εκεί συνάντησα έναν ευγενή κύριο ο οποίος πριν από μένα εξυπηρετούσε μια μεσήλικη κυρία από το εξωτερικό, μάλλον από τη Ρωσία, ενημερώνοντας την ότι πρέπει να φέρει το διαβατήριο για να διασταυρωθούν τα στοιχεία. Του λέω ότι θέλω να ανοίξω έναν νέο λογαριασμό και του δίνω το διαβατήριο και το εκκαθαριστικό της εφορίας και αμέσως αντιδρά: “Ταυτότητα δεν έχετε;”, “Μάλλον την έχω χάσει”, του λέω. “Θα έχουμε πρόβλημα”, μου λέει. “Γιατί;” ρωτώ ο αφελής. “Καλά τώρα μπορούμε να ανοίξουμε το λογαριασμό, αλλά αν θέλετε να βγάλετε και cash card το διαβατήριο δεν ισχύει”. Έτσι είναι, κυρίες και κύριοι. Με αυτά τα νέου τύπου διαβατήριο, με τις ειδικές φωτογραφίες και τα βιομετρικά στοιχεία μπορείς να ταξιδέψεις παντού στον κόσμο, ακόμα και στους φιλύποπτους Αμερικάνους, ακόμα και στο ίδιο το Γκουαντάναμο, μπορείς να κάνεις οποιαδήποτε συναλλαγή από τη Γροιλανδία μέχρι τη Γη του Πυρός, εκτός από το να βγάλεις cash card στην Εθνική Τράπεζα!!! Ή μάλλον λάθος. Μπορείς να κάνεις και στην Ελλάδα αυτή την αίτηση, εκτός ... αν είσαι Έλληνας. Αν είσαι αλλοδαπός αντιθέτως υποχρεούσαι να προσκομίσεις το διαβατήριο σου.
Πριν αρχίσω τη φαρμακευτική αγωγή για να αντέξω το χτύπημα ο υπάλληλος αποφάσισε να με αποτελειώσει. Τα στοιχεία υπήρχαν και σε άλλο κατάστημα (αυτό της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όπου δεν θυμάμαι να είχα ανοίξει ποτέ λογαριασμό) και με έστειλα και πάλι στο κατάστημα της Βικτωρίας “για να συμπτυχθούν τα στοιχεία” όπως μου είπε! Πριν ...“συμπτυχθούμε” όλοι μαζί στο κατάστημα από τα νεύρα που είχα από την πολλή “ενημέρωση” βγήκα στον καθαρό αέρα, αισιόδοξος πλέον ότι με τα νέα μέτρα δεν θα υπάρχουν πια μίζες σε τραπεζικούς λογαριασμούς, τα λαμόγια δεν θα κάνουν πλέον το μαύρο χρήμα κατάλευκο μέσω τραπεζικών λογαριασμών, η διαφάνεια θα κυριαρχήσει σε όλον τον τόπο, αφού σφάξουμε προηγούμενως στο βωμό της διαφάνειας μερικές χιλιάδες συνταξιούχους και άλλους “χασομέρηδες” για να εξευμενίσουμε τους ύπουλους θεούς της διαφθοράς. Βοήθεια μας!