Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Ου ραδιοφονεύσεις!


Η απόλυση μου από τον RED δεν ήταν προφανώς κάτι που θα αλλάξει το ρου της ιστορίας του ραδιοφώνου, επιβεβαίωσε όμως ότι η δημοσιογραφική ιδιότητα, στς μέρες μας, μπορεί να αποτελέσει από μόνη της λόγω απόλύσης. Και είναι το μόνο επάγγελμα στο οποίο μπορεί να συμβεί αυτό, καθώς είναι μάλλον απίθανο να απολυθεί κανείς ως πολύ γιατρός, πολύ υδραυλικός ή πολύ μηχανικός.
Ο κήπος της ραδιοφωνικής παραδοξότητας ανθίζει εδώ και χρόνια στο μέγαρο του Νέου Φαλήρου, όπου 4 ραδιόφωνα χτίζουν το προφίλ ενός “σοβαρού” συγκροτήματος ΜΜΕ.
Η σοβαρότητα αυτή χτίστηκε από το 2004 και με το “ροκ παιδί” του συγκροτήματος τον RED, που έκανε θεαματικά νούμερα από τους πρώτους μήνες της ζωής του.
Το παράδοξο όμως ήταν πάντα εκεί, πανταχού παρόν και εκφραζόταν με διάφορους τρόπους. Έπρεπε δε, να υπηρετείται πιστά από ολίγον παραγωγούς μέχρι πολύ δημοσιογράφους. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
Ως προς το μουσικό μέρος για τον RED δεν γεννήθηκε ποτέ ο Nick Cave, η Patti Smith έκανε δειλά την εμφάνιση της γύρω στο 2006, οι Pearl Jam δεν δημιουργήθηκαν ποτέ, οι Beatles έγραψαν συνολικά 3 κομμάτια και από το 2008 και μετά στην Αγγλία δεν παρήχθη ποτέ μουσική
Για τις εκπομπές του σταθμού δεν παίζονταν ποτέ τρέιλερ. Αντιθέτως πριν ξεκινήσεις την εκπομπή σου άκουγες τρέιλερ της εκπομπής που ακολουθούσε ...στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ!
Απαγορευόταν δια ροπάλου να μεταβληθεί η λίστα των τραγουδιών. Ακόμα κι αν μιλούσες για το θάνατο ενός σημαντικού καλλιτέχνη ή για τη συναυλία στην οποία ο σταθμός ήταν χορηγός επικοινωνίας δεν εθεωρείτο απαραίτητο να συνοδευτεί η πληροφορία από το ανάλογο τραγούδι. Έτσι μπορεί κάποιος να μιλά για τη συναυλία των Metallica και το κομμάτι που ακολουθεί να είναι Pink!
Δεν αναφέρω αυτά τα παραδείγματα για να πλήξω το κύρος του σταθμού και να επιτεθώ κατά της λογικής του playlist. Θέλω απλώς να σημειώσω ότι όλες αυτές οι παραδοξότητες, που δεν έχουν βάση σε καμία “γνώση” του μέσου, αποτελούν τον άξονα πάνω στον οποίον κρίνεται η επαγγελματική επάρκεια ενός επαγγελματία του χώρου
Στη διάρκεια των τεσσάρων και πλέον χρόνων που βρέθηκα στα μικρόφωνα του σταθμού προσπάθησα, κυρίως με άξονα το χιούμορ, να μιλήσω και για τη μουσική και για την κοινωνία (από την οποία γεννιέται άλλωστε η μουσική) και για την πολιτική (για την οποία καθόλου δεν αδιαφόρησε η ροκ στην ιστορία της). Το αν το έκανα επιτυχώς ή όχι θα το κρίνουν οι ακροατές.
Αν έπρεπε να είμαι λιγότερο δημοσιογράφος για να κάνω “λιγότερο” ραδιόφωνο, με λιγότερη άποψη και λιγότερο σεβασμό προς τον ακροατή, τότε καλώς απολύθηκα.
Στόχος τελικά δεν είναι οι “πολύ” δημοσιογράφοι. Είναι να παραμείνει “ζωντανός” ο “λιγότερο” ακροατής και ο “περισσότερο” καταναλωτής του ραδιοφώνου.
Είμαι βέβαιος ότι κάποιοι θα σχολιάσουν: “Και καλά εσύ τι έκανες για όλα αυτά τόσα χρόνια:”. Ομολογώ, ελάχιστα. Άλλωστε και με το σημερινό κείμενο δεν ισχυρίζομαι ότι προσπάθησα να κάνω κάποια τομή στη λειτουργία του ραδιοφώνου. Για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει οι παραγωγοί να έχουν σύμμαχο το μεγαλύτερο μέρος του κοινού. Και προς το παρόν δεν το έχουν...
(Δημοσιεύτηκε στο www.e-tetradio.gr στις 14 Ιουνίου 2010)

12 σχόλια:

katerina είπε...

Καλημέρα, όλα λιγοτερα, όλα στρογγυλέμενα, προσοχή τίποτα να μην ειναι αιχμηρό.

Δυσκολες εποχές, όλοι φοβουνται τα ακονισμένα. Κι αν πέσει στο χερι κάποιου το μαχαιρι; όλα αφοπλισμένα.

Κολοκυθια, δεν θέλω να σχολιασω πως η υπερπληροφορηση καταντησε ένας βουρκος αναπαραγωγής τσιτατων και χαριτωμενιάς. Να ευχηθώ θέλω. Καλή δουλειά.

Ανώνυμος είπε...

Κατ' αρχάς εύχομαι να βρεις γρήγορα άλλο studio να σε φιλοξενήσει.

Για να είμαι ειλικρινής όμως, δεν μου άρεσε η εκπομπή σου. Σε πρωτοάκουσα στον city, όπου τα σχόλια σου σε συνδιασμό με τις δικές σου πολύ καλές (για τα γούστα μου) μουσικές επιλογές καθιέρωσαν την εκπομπή σου στο πρόγραμμα μου.

Μόλις έμαθα οτι μετά το κλείσιμο του city πήγες στον Red και μάλιστα σε 3ωρη εκπομπή ενθουσιάστηκα.

Μετά από 2-3 ακροάσεις όμως σταμάτησα την καθημερινή ακρόαση και έγινε περιστασιακή. Δεν ξέρω τι ήταν. Ίσως το γεγονός οτι παίζανε τα ίδια τραγούδια συνέχεια και προωθούσαν τα νεοελληνικά 'ροκ' με ξένο στοίχο τα όποια έχω βαρεθεί να τα ακούω, ίσως το ότι τα σχόλια σου ανάμεσα στα κομμάτια δεν ήταν τόσο συχνά. Γενικότερα είχα απογοητευτεί.

Anyway, εύχομαι στο επόμενο μικρόφωνο να βρεις τον παλιό καλό σου εαυτό.

Καλή τύχη,
Βασίλης.

Αβαδιστη είπε...

Εκλεκτέ συνάδελφε, κατανοώ την πικρία που διαχέεται στο κείμενο και προφανώς όχι μόνο εκεί και σας διαβεβαιώ ότι για τον ίδιο ακριβώς λόγο γίναμε αχρείαστες τόσο εγώ όσο και η Πασταφλώρα σε ειδησεογραφικό site.

Πίσω όμως έχει η αχλάδα την ουρά...
Θα σας ενημερώσω αβάδιστα via-email.
Kάντε εν τω μεταξύ μια ψυχωφελή βόλτα στη θάλασσα.

dsquared είπε...

Σιγα! Υπάρχουν και πολύ χειροτερα στα ΜΜΕ... Ασε που να σου λέω και δεν μπορω κιολας (τσιμεντωμα)....
Τλπ.. εγω απλά παραιτήθηκα...
Πάντως ισχυει γενικως το μοτο "καθε τελος μια αρχη" αν και προς το παρον ειμαι ακομα στο τελος...
Μας ευχομαι όλους νέες καλές αρχές
DAN

Dimitris Leventeas είπε...

Ο/Η katerina είπε...
Κολοκυθια, δεν θέλω να σχολιασω πως η υπερπληροφορηση καταντησε ένας βουρκος αναπαραγωγής τσιτατων και χαριτωμενιάς. Να ευχηθώ θέλω. Καλή δουλειά.

Ανώνυμος είπε...

Αντιπαθούσα τον RED, γιατί αντιπαθώ τις playlist. Μακάρι να αλλάξει αυτό κάποια στιγμή αν και δεν το νομίζω. Καλή τύχη σε ότι καινούργιο κάνεις

tzotza είπε...

παντως τοσα χρονια που σε ακουω...
απο τοτε που ελεγες τις ειδησεις στο red...
και μετα με τους αλλους παραγωγους εκει...
μετα στο city και παλι τωρα στο red...
εμενα αυτο που μου αρεσε ητανε που ησουνα πολυ δημοσιογραφος και πολυ ανθρωπος πανω απο ολα...
αυτα μαλλον δεν αντεχουνε γενικα στην ζωη μας τωρα...
μη ξεχασεις να μας πεις που αλλου θα πας ε!!!
και hopefully,χωρις playlist!! (μα ποτε θα καταλαβουνε πια πως υπαρχει μεγαλο κοινο που ξερει απο μουσικη και δεν θελει playlists!!!
ουφ...

καλο βραδυ δημητρη...
:)

Φράνσις είπε...

¨ολιγον ακροατής και πολύ καταναλωτής".... Χρεια΄ζεται αν πεις και τιποτ' αλλο μωρε Δημήτρη; Θ'αρχισω τα βρισιδια πάλι, γιαυτο το κλείνω εδώ!

microsoult είπε...

@ katerina. Ευχαριστώ Κατερίνα! Αν και πράγματα έχουν γίνει αρκετά στενάχωρα...

microsoult είπε...

@ Βασίλης. Ευχαριστώ Βασίλη. Είναι γεγονός ότι η εκπομπή στον City ήταν πιο κοντά σ' αυτό που εγώ εννοώ ραδιόφωνο. Εκεί είχα τον απόλυτο έλεγχο του περιεχομένου. Στον RED το πλαίσιο ήταν αρκετά πιο περιοριστικό, αν και προσπάθησα να διατηρήσω κάποια προσωπικά στοιχεία στην εκπομπή. Τώρα αν τα κατάφερα...

microsoult είπε...

@ Αβάδιστη. Τα λέμε λοιπόν! Όσο για το πλατσούρισμα είναι στους αμέσως επόμενους στόχους μου!

microsoult είπε...

@ dsquared. Δεν αμφιβάλω ότι υπάρχουν και χειρότερα. Άλλωστε το κείμενο δεν γράφτηκε ως η χειρότερη εμπειρία στην ιστορία των ΜΜΕ
Σου εύχομαι καλή τύχη!