Τα παιδιά παίζουν. Με τον ήλιο στα πόδια τους. Έναν ήλιο ζωγραφισμένο μαύρο με τις μπογιές που περίσσεψαν από τις φλύαρες σκέψεις των γονιών τους
Οι γονείς τους είναι βέβαιοι. Τα παιδιά θα φτάσουν ψηλά. Αλλά θα χρειαστεί να σκαρφαλώσουν. Και θα κρατάνε τσίλιες μην τυχόν και έρθουμε, πάλι εμείς, να προσθέσουμε το σύμβολο της παύσης στα τραγούδια του μέλλοντος τους
Το φανάρι ανάβει πράσινο. Μπορείς να περάσεις απέναντι. Εκεί όπου το κεφάλι είναι σκυμμένο, αδιάφορο για την όμορη οργή
Οι δρόμοι πάντως είναι τόσο σιωπηροί για να κατοικούνται από τους εν δυνάμει οργισμένους. Μόνο στα ατσάλινα ρολά των τραπεζών έχουν μείνει κάποια σημάδια, που ασφυκτιούν στις μεταλλικές παγίδες και κινούνται βίαια προς το δρόμο
Κάποιες φορές πάλι το χαμόγελο ενός κοριτσιού που κρατά τον τηλεβόα μπορεί να ακυρώσει τον σκυθρωπό μινιμαλισμό των συνθημάτων
Οι μικροαστοί αυτόν τον καιρό ονειρεύονται διακοπές. Να αφήσουν τα σπίτια τους απαλλαγμένα από την παρουσία τους να ξεκουραστούν από τις χειμερινές τους εμμονές. Ίσως κατά τη διάρκεια της απουσίας τους κάποια απ' αυτά να αρχίσουν να παρουσιάζουν παράδοξες συμπεριφορές. Μερικές φορές τα λουλούδια μπορεί να ανθίσουν ακόμα κι αν ξεχάσεις να τα ποτίσεις
Εκεί στην παραλία θα μας περιμένει ένα περίγραμμα. Μια βάρκα ακίνητη θα περιμένει να την γεμίσεις περιεχόμενο για να αρχίσει το ταξίδι στα ανοιχτά...
4 σχόλια:
Aχά!!! κόψαμε βόλτες, εκλεκτέ συνάδελφε...
Η πρώτη φωτό είναι ένα ποστ μόνη της!
Εικόνεs μαυρο-άσπρο.Aπαισιοδοξία αλλά δίπλα σκάει χαμόγελο η αισιοδοξία,η ελπίδα,με συγκινητικό τρόπο .Το μαύρο κυριαρχεί έναντι των άλλων χρωμάτων,έκρυψε προs το παρόν τα άλλα χρώματα,αλλά δεν χάθηκαν.Η βάρκα φτιαγμένη με καλά και ανθεκτικά υλικά και όχι από χαρτί όπωs οι προηγούμενεs ,με εκλεκτό περιεχόμενο, για το ταξίδι.
θα φας πολυ ξύλο! :-))))))) Γιατι μας συγκινεις πρωινιατικα ρε Τζιμ; Γιατι γαμωτο; (Αστειο ηταν ετσι, καταλαβαινεις οτι επικροτώ ό,τι έγραψες και φωτογραφισες).Φιλιά.
KAI ΓΑΜΩ TA TEMPLATES!!!! Φιλιά βρε.
Δημοσίευση σχολίου